donderdag 7 oktober 2010

POE

I cannot, for my soul, remember how, when, or even precisely where, I first became acquainted with the lady Ligeia.

7 oktober, de sterfdag van Edgar Allan Poe. Er was een tijd dat Geerten Meijsing niet alleen de hierboven geciteerde, maar álle openingszinnen van Poe’s fantastische vertellingen uit zijn hoofd kende (lees op dit blog: ‘Een roman zonder ideeën snijdt geen hout’).
De echo van Poe galmt soms duidelijk en dwingend, soms spookachtig zwak door Erwin. Vergelijk bijvoorbeeld de passage van pagina 57 tot en met 61 met de ouverture tot The fall of the house of Usher: aan het einde van dit fragment bekent Meijsing, voor wie het nog niet begrepen had, openlijk schatplichtigheid aan zijn bewonderde bron.
Meijsing was 22 toen hij Erwin schreef, Poe werd 40 jaar. Hoe denkt de zestigjarige auteur over zijn voorbeeld?




Sterfdag Edgar Allan Poe, te Baltimore in 1849, op de leeftijd van 40 jaar. Depressie, alcoholisme, epilepsie, vliegende tering. Volgens de laatste theorieën is hij gestorven aan een hersentumor. Er is geen schrijver na hem die niet door hem beïnvloed is, al is zijn faam in Amerika een stuk minder dan in het oude Europa. Vroeger kende ik de beginzinnen van de beroemde verhalen van Poe uit mijn hoofd, net als zijn beroemde gedicht The Raven; we droegen die voor op elkaars verjaardagen, als een tantrum, een gebed dat geluk zou brengen. Petrus Hoosemans (de voortreffelijke vertaler van Les fleurs du mal van Baudelaire, die Poe voor Frankrijk ontdekt heeft en vertaald), heeft een schitterende parodie op het schema van The Raven gemaakt, maar dan over Gerard Reve. Helaas heb ik die hier niet bij de hand.

(Uit: Literair 2011, een reis door mijn boekenkast, Interstat, 2010)

4 opmerkingen:

  1. Des Schrijvers bewondering voor het werk van Poe is onveranderd groot. Twee in 2009 verschenen boekjes (Waar ben ik? Ik ga naar huis! alsmede De Grote Snelle Schepen: enkele reis) bevatten motto's ontleend aan "The Man of the Crowd". Ook het motto van Erwins wake 'Mon coeur est un luth suspendu' is trouwens een variatie op dat van Poe's "The Fall of the House of Usher".

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je Taco, voor je reactie. Ik had al tevergeefs in 'Erwin' gezocht naar het motto van Poe, waar ik het meende te moeten zoeken. 'Erwins wake', inderdaad.

    Het originele motto zoals door Poe gebruikt luidt:

    'Son coeur est un luth suspendu;
    Sitôt qu'on le touche il résonne.'

    Het citaat komt uit een lied van Pierre-Jean de Béranger (1780-1857), een buitengewoon interessant man, omhooggeklommen vanuit eenvoudige komaf, grotendeels autodidact, die met zijn chansons een (voor een artiest) belangrijke rol in het roerige Frankrijk van zijn dagen speelde. Ik ben van plan een stuk over hem te schrijven, niet noodzakelijkerwijs voor dit blog, tenzij er ooit een nijpend gebrek aan kopij komt, waar het voorlopig gelukkig niet naar uitziet.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Voor de goede orde: niet alleen schrijvers, maar ook (rock)musici hebben zich door Edgar Allan Poe laten beïnvloeden. Lou Reed b.v. getuige zijn concept-album 'The Raven' (waarop o.m. altsaxofoonist Ornette Coleman schittert) en niet te vergeten Peter Hammill die "The Fall of the House of Usher" tot een rockopera heeft omgewerkt - een project waarmee hij vele jaren bezig is geweest. Dit alles, vrienden, in het kader van de 'wechselseitige Erhellung der Kunste'.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Er is zelfs een Italiaanse rockband die "E.A. Poe" heet. Ze hebben in de 70er jaren 1 plaat gemaakt. Ik ben er dol op!

    Peter Hammill is een vreemde gast. Hij spreekt bijna accentloos Italiaans, heeft liederen geschreven over Bernini, en is één van mijn grote muziekhelden.

    BeantwoordenVerwijderen