'Stralende februaridagen; ik schrijf 1988. Gisteren de hele dag geklooid aan de kachel: de huisbaas zou een andere voor me hebben; de tuinman en ik tillen dat gevaarte van de villa naar de bouwval, maken hem grondig schoon, doen er olie in: lek als een mandje. Afgevoerd naar reparateur - 'brengt u die maar naar de schroot!' Toen zou hij een elektrische kachel voor Chiara's kamer hebben - trappen op gezeuld, stekker in stopcontact, alle stoppen door. Het blijft behelpen met de onbetrouwbare, rokerige terracottakachel, die vooral goed trekt als het buiten mooi is, en het bij slecht weer laat afweten. Wel in voor- maar niet in tegenspoed. Van lieverlede heb ik mijn dochter voor de open haard in bad gedaan.'
(Uit: Altijd de vrouw)
Mooi schilderij, trouwens. Caravaggio, zou ik zeggen...
BeantwoordenVerwijderen