Zoals Dr. L van Egeraat er fier op ging, nog nooit spaghetti te hebben gegeten in Italië, is ook GM bepaald geen liefhebber van dit beeldbepalende gerecht. Het volgende citaat, terug te vinden in een passage in 'Siciliaanse Vespers', ligt hem in de mond bestorven. Unieke foto's dus, in tegenstelling tot wat je zou denken...
'Ik had eens in een restaurant een Siciliaan horen klagen toen hij een bord spaghetti kreeg voorgezet waarin voor de afwisseling eens geen tomatensaus verwerkt was: 'Non è provisto nella cucina mediterranea!' Daarin - zonder tomaten dus - is niet voorzien in onze keuken.' (SV, p.129)
Deze foto's zijn door mijn dochter genomen in haar keuken. Zij kookt wreed, zoals de Belgen het zeggen. Maar als we eens buiten de deur gaan eten, waar het altijd minder is, hier op dit verdoemde eiland - al was het om andere mensen te zien, te ontleden en psychologisch aan het spit te rijgen, dan doe je vanzelf andere kleren aan, een schoon overhemd, wellicht een stropdas, al naar gelang gelegenheid. Welnu - e vengo al dunque - het is schier onmogelijk een bord spaghetti te eten (hier is de meest geliefde vorm de 'bucati', dus spaghetti met een gat van binnen), zonder je overhemd voor de rest van de avond, of je stropdas voorgoed te bederven. Die vervloekte tomatensaus ook!
Zoals Dr. L van Egeraat er fier op ging, nog nooit spaghetti te hebben gegeten in Italië, is ook GM bepaald geen liefhebber van dit beeldbepalende gerecht. Het volgende citaat, terug te vinden in een passage in 'Siciliaanse Vespers', ligt hem in de mond bestorven. Unieke foto's dus, in tegenstelling tot wat je zou denken...
BeantwoordenVerwijderen'Ik had eens in een restaurant een Siciliaan horen klagen toen hij een bord spaghetti kreeg voorgezet waarin voor de afwisseling eens geen tomatensaus verwerkt was: 'Non è provisto nella cucina mediterranea!' Daarin - zonder tomaten dus - is niet voorzien in onze keuken.' (SV, p.129)
Deze foto's zijn door mijn dochter genomen in haar keuken. Zij kookt wreed, zoals de Belgen het zeggen. Maar als we eens buiten de deur gaan eten, waar het altijd minder is, hier op dit verdoemde eiland - al was het om andere mensen te zien, te ontleden en psychologisch aan het spit te rijgen, dan doe je vanzelf andere kleren aan, een schoon overhemd, wellicht een stropdas, al naar gelang gelegenheid. Welnu - e vengo al dunque - het is schier onmogelijk een bord spaghetti te eten (hier is de meest geliefde vorm de 'bucati', dus spaghetti met een gat van binnen), zonder je overhemd voor de rest van de avond, of je stropdas voorgoed te bederven. Die vervloekte tomatensaus ook!
BeantwoordenVerwijderen